Wim van Sunten kwam uit een gezin van drie kinderen.
Twee zoons: Wim en Joop. En een dochter: Marietje
Het gezin woonde aan het eind van de oostkant van de Zandstraat in Beneden-Leeuwen.
Vader Hendrik van Sunten was bakker en had een eigen bakkerij en winkel daar in de Zandstraat.
Wim naar zeggen was erg populair bij de vrouwen in die tijd.
Hij was in het gezin ook het middelpunt
Iedereen mocht hem graag.
Het handelen zat hem in het bloed. Hij deed o.a. in grammofoonplaten, inkoop en verkoop,
en nog veel meer.
Helaas is de oorlog hem fataal geworden
Hij was op 25 september 1944 bij vrienden in Nijmegen en is toen bij een aanval om het leven gekomen door een granaat. Toen de granaten insloegen en iedereen plat op de grond was gaan liggen, probeerde Wim zijn zus te beschermen met zijn lichaam. Dat is hem noodlottig geworden. Marietje bleef gespaard.