Zeven kinderen staan als oorlogsslachtoffer vermeld op onze zwarte bladzijde in de Calvarieberg.
Daarvan zijn er twee erg jong: Thijs Salet 5 jaar en Bartje Bronmans 2 jaar.
Van Bartje is nog een eenvoudig grafmonument bewaard gebleven.
Bartje was de eerste in het gezin Bronmans, dat woonde aan de Bikkelen in Beneden-Leeuwen.
Op 13 april 1945 vindt daar een zeer treurige gebeurtenis plaats.
In de boerderij van Bronmans waren Belgische soldaten ingekwartierd.
De tweejarige Bartje liep op het binnenplaatsje grenzend aan de moestuin rond, terwijl op een bank militairen bezig waren hun geweren schoon te maken. Vader had nog expliciet gevraagd of ze er zeker van waren dat hun geweren ongeladen waren. Moeder stond het allemaal gade te slaan.
Bij het dichtmaken van een geweer ging echter een schot af. Bartje werd geraakt, kon nog naar moeder lopen, maar stierf in haar armen. De wereld stortte in. Vader en moeder Bronmans waren hun eerste en enige kind kwijt. Een ontroostbare situatie.
Er was nog een gewonde te betreuren, een Belgische soldaat. De schuldige is meteen naar België afgevoerd.
Gelukkig zijn daarna nog kinderen gekomen. Hoewel niet zonder slag of stoot. Er werd een nieuw Bartje geboren, dat echter overleed aan stuipen. In 1945 werd Nolda geboren, in 1946 Berty en in 1947 Frans.
