Jo van Sommeren was getrouwd met Corrie Bekkers. Het echtpaar kreeg 5 kinderen. Het oudste kind overleed. Vier kinderen groeiden dus op in dit huis aan de dijk: Chris, Jopie, Bep en Henk.

Vader was stoker en onderhoudsmonteur op de machinale meubelfabriek van Salet. Het huis was eigendom van Salet.

Op 4 augustus 1943 trouwde Jopie met Antoon Visschers. Zij woonden in bij de familie van Sommeren in het huis aan de dijk. Op 17 juli 1944 werd hun eerste kind geboren: dochter Corrie. Antoon werd uiteindelijk ook onderhoudsmonteur bij Salet en nam de functie van schoonvader over.

In de nacht van 6 oktober 1944 moest ook de familie van Sommeren onder dwang het huis verlaten om het vervolgens in vlammen te zien opgaan. Moeder Jopie heeft Corrie in de kinderwagen gelegd en is zo met haar kind en de hele familie weggevlucht van het huis, weg van de dijk.  Zij vinden een tijdelijk onderdak bij de familie Reynen in Maasbommel bij wie een tante, Cato genaamd, inwoonde.

Antoon en Jopie Visschers betrekken na de oorlog een noodwoning aan de Korte Brouwersstraat tegenover de meubelfabriek. Dat waren houten woningen. Jo van Sommeren en Corrie krijgen een nieuwe noodwoning van steen. Deze noodwoning staat onder aan de dijk in de hoek Korte Brouwersstraat/Waalbandijk ongeveer op de plaats waar het afgebrande dijkhuis van de familie van Sommeren stond. De drie overgebleven kinderen wonen nog bij hun ouders.

Jo van Sommeren en zijn vrouw huren na de oorlog een huis van Salet aan de Korte Brouwersstraat.

Ook Antoon en Corrie zijn, zoals zovele gedupeerden van de dijkbrand, in de Wielstraat terecht gekomen. Eerst krijgen zij een woning in de Beatrixstraat. Later betrekken zij een huis in de Wielstraat. Dat was een vrijstaand huis dat Salet had laten bouwen voor Jan van der Aa. Jan van der Aa kocht een huis in de Sportlaan, waarop de familie Visschers richting Wielstraat kon verhuizen. Toen meubelfabriek Salet failliet ging hebben ze dat huis kunnen kopen.